Esperanto: Kapitel 16 – Lösung der Übersetzungsübung
Übersetzungsübung
- Die dummen Freunde des jungen Mannes und dessen alter Vater verweilten nicht mit ihnen.
- Sie halfen ihnen nicht mit ihren Schwertern, sondern rannten sofort (tuj) weg und schämten sich nicht.
- Der alte Mann hörte unangenehme Stimmen hinter sich und bald sah er die Feinde.
- Der Feind rief sie und eilte dorthin.
- Jene schlauen, schlechten Männer nahmen das Geld aus den Taschen des mutigen jungen Mannes.
- Sie standen um ihn herum und auch um seinen Vater.
- Der Vater und der Sohn konnten nicht einmal ihre Pferde schützen.
- Der Feind ließ (zu) ihnen nicht einmal die Pferde, sondern nahm beides, die Pferde und das Geld.
- Bald ritt der Feind weg, während den späten Stunden der Nacht.
- Der Vater und der Sohn waren wütend und unzufrieden.
- Sie sagten: „Wir fürchten solche Menschen und mögen sie nicht.“
- Der Vater sagte: „Mit der Hilfe unserer Nachbarn werden wir diese bösen Männer finden und sie aus der Wüste wegbringen können.“
- Der Sohn antwortete: „Lieber Vater, so ein Vorschlag tönt (scheint) gut und ich werde helfen mit meinem langen, scharfen Schwert.
- Aber jetzt sind wir in der Wüste und der Weg zur Stadt ist lang.
- Wir können nicht dorthin reiten, wir können nur (zu Fuß) gehen.
- Kannst du dich nicht beeilen mit meiner Hilfe?“
- Der weise alte Mann antwortete: „Ja, mein Sohn, mit solcher Hilfe kann ich dorthin (zu Fuß) gehen.“
Lösung
- La malsaĝaj amikoj de la juna viro kaj ties maljuna patro ne restis kun ili.
- Ili ne helpis ilin per siaj glavoj, sed tuj forkuris kaj ne hontis.
- La maljuna viro aŭdis malagrablajn voĉojn post si kaj baldaŭ vidis la malamikojn.
- La malamikoj vokis ilin kaj rapidis tien.
- Tiuj ruzaj malbonaj viroj forprenis la monon el la poŝoj de la kuraĝa juna viro.
- Ili staris ĉirkaŭ li, kaj ankaŭ ĉirkaŭ lia patro.
- La patro kaj la filo eĉ ne povis gardi siajn ĉevalojn.
- La malamikoj eĉ ne lasis al ili la ĉevalojn, sed forprenis kaj la ĉevalojn kaj la monon.
- Baldaŭ la malamikoj forrajdis, dum la malfruaj horoj de la nokto.
- La patro kaj la filo estis koleraj kaj malkontentaj.
- Ili diris: "Ni timas tiajn homojn kaj ne ŝatas ilin."
- La patro diris: "Per la helpo de niaj najbaroj ni povos trovi tiujn malbonajn virojn kaj forpeli ilin el la dezerto."
- La filo respondis: "Kara patro, tia propono ŝajnas bona kaj mi helpos per mia longa akra glavo.
- Sed nun ni estas en la dezerto, kaj la vojo al la urbo estas longa.
- Ni ne povas rajdi tien, ni nur povas marŝi.
- Ĉu vi ne povas rapidi, per mia helpo?"
- La saĝa maljuna viro respondis: "Jes, mia filo, per tia helpo, mi povas marŝi tien."